Eίμαι κι εγώ μαμά παιδιού που αγαπάει το ποδόσφαιρο. Ο Ερμής από πολύ μικρή ηλικία έδειξε την αγάπη του στη στρογγυλή θεά. Από δυο χρονών κλωτσάει μια μπάλα. Στα πέντε ξεκίνησε να προπονείται στην ομάδα του σχολείου του και στα εφτά αποφάσισε ότι αυτή η προπόνηση δεν είναι αρκετή γι’ αυτόν και ήθελε μια καλύτερη ακαδημία, αυτά ακριβώς ήταν τα λόγια του. Ο Ερμής σήμερα είναι εννιά.
Όλα αυτά τα χρόνια, είμαι μαζί του σε προπονήσεις, αγώνες, τουρνουά. Από τον πρώτο αγώνα που έχω παρακολουθήσει μέχρι σήμερα δεν μπορώ να πιστέψω την συμπεριφορά κάποιων γονιών. Βλέπουν τα παιδιά τους να παίζουν και αντί να καθίσουν να τα απολαύσουν, αντί να παρακολουθήσουν χαλαροί την προσπάθεια τους, αυτοί φανατίζονται και γίνονται προπονητές ουρλιάζοντας στα παιδιά τους όταν κάνουν κάτι λάθος. Φωνάζουν στους διαιτητές ότι δεν βλέπουν φάσεις και ότι αδικούν τα παιδιά τους. Προκαλούν τους γονείς της αντίπαλης ομάδας με αυτά που λένε και κάνουν.
Πολλές φορές τους παρατηρώ και αναρωτιέμαι, γιατί;
Τι θέλουμε τελικά να μάθουν τα παιδιά μας από τον αθλητισμό;
10 πράγματα που μαθαίνουν τα παιδιά μας από τον αθλητισμό:
- Nα περνάνε καλά και να διασκεδάζουν.
- Να συνεργάζονται.
- Να θέτουν προσωπικούς και ομαδικούς στόχους.
- Να ξεπερνάνε τον εαυτό τους.
- Μαθαίνουν τα όρια τους.
- Να σέβονται τον αντίπαλο.
- Να σέβονται τους κανόνες.
- Να προσπαθούν πολύ και να κερδίζουν δίκαια.
- Μαθαίνουν να χάνουν.
- Να πιστεύουν στον εαυτό τους.
Tags: αθλητισμός, Παιδί, ποδόσφαιρο, ψυχολογία