Κατασκήνωση, μια λέξη που μέχρι πριν δυο χρόνια δεν την είχα στο λεξιλόγιο μου. Και όταν άλλοι γονείς ή ο Νίκος μου το πρότειναν για τον Ερμή, ήμουν αρνητική, δεν άκουγα κουβέντα.

Μέχρι πέρσι, που ο Ερμής μου είπε “μαμά, εγώ θέλω να πάω κατασκήνωση με τους φίλους μου φέτος μετά το σχολείο.” Ουπς, δύσκολη στιγμή για τη μαμά. Το σκέφτηκα, το ξανασκέφτηκα, προσπάθησα να βάλω σε τάξη τις σκέψεις μου, να δω τα θετικά. Και κάπως έτσι ο Ερμής πήγε πρώτη φορά κατασκήνωση 8 χρονών.

Δεν θα σας πω ότι δεν αγχώθηκα, αλλά τα ξέχασα όλα μετά από λίγες μέρες που με έπαιρνε χαρούμενος και μου έλεγε πόσο διασκεδάζει με τους φίλους του.

Όμως τη μεγαλύτερη χαρά την πήρα όταν γύρισε, χαμογελαστός, ευχαριστημένος και ξαφνικά λίγο πιο ανεξάρτητος, λίγο πιο αυτόνομος σαν να άλλαξε μέσα σε μια βδομάδα.

Φέτος εννοείται πήγε κατασκήνωση, για δέκα μέρες αυτή τη φορά. Σήμερα επέστρεψε, δεν είναι εύκολο να σας περιγράψω με πόση χαρά μου διηγείται τις εμπειρίες του, λάμπει το πρόσωπο του.

Αν θα συνιστούσα την κατασκήνωση; Λέω ναι, χωρίς δεύτερη σκέψη.

Αρκεί ο κάθε γονιός να δει τι ταιριάζει στο παιδί του. Το σημαντικό είναι να περάσει το παιδί καλά.

10 λόγοι για να πάει το παιδί κατασκήνωση:

• Μαθαίνει να συνεργάζεται.
• Κάνει καινούριους φίλους.
• Μαθαίνει να σέβεται τους κανόνες.
• Γίνεται ανεξάρτητο.
• Γυμνάζεται.
• Γνωρίζει τη φύση.
• Αντιμετωπίζει τους φόβους του.
• Ανακαλύπτει νέα ταλέντα.
• Γνωρίζει καλύτερα  τον εαυτό του.
• Μαθαίνει να παίρνει αποφάσεις.