Με τον Ερμή από όταν ήταν έξι μηνών πηγαίνουμε στο ίδιο πάρκο. Ένα ωραίο πάρκο για όλες τις ηλικίες, με ένα μειονέκτημα, δεν έχει πόρτες, αυτό κάνει πολύ εύκολη την πρόσβαση του παιδιού στο δρόμο. Όσο το παιδί μου μεγάλωνε, μεγάλωνε και ο φόβος μου μήπως βγει στο δρόμο. Του έδειχνα που θα είναι ασφαλής, σε ποια σημεία είναι καλύτερα να παίζει. Όπως καταλαβαίνετε δεν με άκουγε πάντα. Πολλές φορές με κοιτούσε και κατευθυνόταν προς το δρόμο. Το έχουμε ζήσει όλοι οι γονείς αυτό. Ο δικός μας στόχος είναι να βάζουμε όρια και ο στόχος των παιδιών μας να τα παραβιάζουν. Επέμεινα πολύ, τα όρια ήταν σαφή και σταθερά. Σύντομα ο Ερμής έμαθε να κινείται εκεί που ήταν ασφαλής. Έξι χρόνια μετά μπορώ να πω ότι πέτυχα το στόχο μου. Ο Ερμής έμαθε να παίζει στα σημεία που είχαμε ορίσει και εμείς να τον βλέπουμε ήσυχοι από το παγκάκι. Σήμερα φυσικά κινείται σε πολλή μεγαλύτερη ακτίνα αλλά δεν βγαίνει ποτέ στο δρόμο.

Για τα παιδιά μας ο κόσμος είναι πολύ μεγάλος, η μέρα ατελείωτη και όλα γύρω τους καινούρια, κάθε μέρα και μια περιπέτεια. Άλλες φορές όλα αυτά είναι ευχάριστα,  και άλλες τρομακτικά ή κουραστικά. Ο κόσμος τους γίνεται πιο ασφαλής μόνο με τα όρια. όρια που βάζουμε εμείς για να κάνουμε ευκολότερη την καθημερινότητά τους και για να τα βοηθήσουμε να εξελιχθούν συναισθηματικά.

Όρια θέτουμε στα παιδιά μας από πολύ μικρή ηλικία. Τα βάζουμε στο πάρκο να παίζουν εκεί για να μην χτυπήσουν ή για να στηριχτούν όταν κάνουν τα πρώτα τους βήματα. Βάζουμε προστατευτικά στις πρίζες, τα ντουλάπια και σε οποιοδήποτε σημείο του σπιτιού μας θεωρούμε επικίνδυνο.  Όταν όμως μεγαλώσουν λίγο η λέξη “όριο” μας τρομάζει. Κάνουμε στο μυαλό μας εικόνες από άλλες εποχές, που “όριο” σήμαινε αυστηρότητα, φωνές, γονείς άκαμπτοι που τα παιδιά τους φοβόταν. Ύπαρχουν πολλοί μύθοι γύρω από τα όρια, είναι εγωιστικό να βάλω όρια, αν βάλω όρια θα πληγώσω τα παιδιά μου, τα όρια δείχνουν ότι είμαι θυμωμένος.

Η αλήθεια όμως βρίσκεται πολύ μακριά από όλα αυτά. Όπως τα προστατευτικά στα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού μας το βοηθούν να είναι ασφαλές και σίγουρο για το χώρο γύρω του, έτσι και τα σαφή και σταθερά όρια βοηθούν τα παιδιά να έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, καλύτερη προσαρμογή στις ομάδες και να γίνονται αυτόνομα. Μαθαίνοντας τα όρια τους , μαθαίνουν τα χώρο τους. Τα καλά όρια κάνουν χαρούμενα παιδιά.

Ας μάθουμε λοιπόν να βάζουμε όρια:

1. Tα όρια πρέπει να είναι ξεκάθαρα. Αυτό που ζητάμε πρέπει να είναι κατανοητό από το παιδί μας.
2. Τα όρια πρέπει να είναι ευέλικτα και μεταβλητά. Μπορούν να αλλάζουν καθώς το παιδί μεγαλώνει και αλλάζουν και οι ανάγκες του.
3. Να βάζουμε όρια στον εαυτό μας. Το παιδί μας μαθαίνει από αυτά που κάνουμε και όχι από αυτά που λέμε. Το πώς διαχειριζόμαστε το θυμό, την απογοήτευση ή το άγχος μας είναι ένα μάθημα για αυτό.
4. Οριοθετούμε αυτό που γίνεται τώρα. Δεν έχει σημασία τι έκανε χθες ή τι θα κάνει αύριο. Αυτό που λέμε στο παιδί πρέπει να αφορά το “εδώ και τώρα”.
5. Η σωστή οριοθέτηση μας βοηθά να εκφράζουμε την αγάπη μας και το ενδιαφέρον μας  για τα παιδιά μας. Τα σωστά όρια δεν εξασκούν έλεγχο πάνω τους, δεν επιτίθενται και δεν πληγώνουν κανέναν.

Τα παιδιά που μεγαλώνουν με κανόνες και όρια είναι ασφαλή, ελεύθερα και νιώθουν ότι οι γονείς τους τα φροντίζουν και τ’ αγαπούν.