Το Σαββατοκύριακο είδα για Δεύτερη φορά τη Mary Poppins στο σινεμά. Μαζευτήκαμε μεγάλη παρέα, γονείς και παιδιά, διαφόρων ηλικιών, από 5 έως 17.

Όπως είπα ήταν η δεύτερη φορά που πήγαινα, είχα πάει νωρίτερα με την Ίριδα, γιατί ήθελε πολύ να δει τη συγκεκριμένη ταινία. Για δεύτερη φορά λοιπόν βγήκα από την αίθουσα με ένα όμορφο, θετικό συναίσθημα. Όσο δύσκολα κι αν γίνονται τα πράγματα χρειάζεται να εμπιστευτεις τον εαυτό σου, να μην το βαλεις κάτω και ολα θα πάνε καλα! Όλοι βγήκαμε από την αίθουσα με ένα χαμόγελο χαραγμένο στο πρόσωπο μας. Σήμερα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας όλα αυτά που σκέφτηκα βλέποντας τη, για εμάς τους “μεγάλους» που ξεχνάμε το παιδί που κρύβουμε μέσα μας αλλά και για τα παιδιά μας!

Η ζωή θέλει φαντασία, θέλει να γινόμαστε παιδιά σε ολες τις ηλικιες. Όταν χρησιμοποιούμε τη φαντασία μας γινόμαστε χαρούμενοι αλλά μπορούμε να βρούμε και λύσεις σε πολλα θεματα που μας απασχολούν. Ας φανταστούμε μια όμορφη ζωή για μας και την οικογένεια μας, ας κάνουμε μεγάλα όνειρα και μέρα με τη μέρα ας κάνουμε βήματα μέχρι να τα φτάσουμε.

Ας βοηθήσουμε τα παιδιά μας να χρησιμοποιούν τη φαντασία τους. Ας παίξουμε μαζί τους, και ξαφνικά το δωμάτιο να γίνει ένα διαστημόπλοιο που πετάει ανάμεσα στους πλανήτες, ένα δάσος γεμάτο δεινόσαυρους ή ένα παλάτι που εκεί ζει η καλή βασίλισσα! Στην ιστορία μας μπορούμε να βάλουμε και «κακούς», άλλωστε αν δεν χαλάσει κάποιος τα σχέδια μας, πως θα μάθουμε να λύνουμε τα προβλήματα μας;

Και εμείς οι γονείς να θυμόμαστε πάντα … ότι όσα προβλήματα κι αν έχουμε, όσα πράγματα κι αν πρέπει να τακτοποιήσουμε, ακόμα κι αν η ζωή μας έρθει τούμπα, πάντα θα βρεθεί μια λύση, αρκεί να μην το βάλουμε κάτω, αρκεί να παλέψουμε μέχρι τελευταία στιγμή για το καλύτερο! Αρκεί να συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε θετικά και να είμαστε αισιόδοξοι ότι όλα θα πάνε καλα!

Και να θυμάσαι, «όλα είναι πιθανά, ακόμα και τα πιο απίθανα»!! Αρκεί να το πιστέψεις!